74e dag Laura en Vegter

Van het Suezkanaal ben ik nu onderweg naar Ashwan in het zuiden. Ik neem de oaseroute die door het westen loopt ,dat is een route van ca 2000 km , waarvan 1500 door de Sahara van Egypte. Dat betekent weer door Cairo, maar ach.
Net voor Cairo zie ik een grote Toyotadealer en er moet nodig wat vet in mijn cardan, dus allee. Met het onderhoudsboekje in de hand leg ik in mijn beste Arabisch uit dat het 5 min werk is. Ja dat weten ze wel. Na 1,5 uur zegt ie dat ze dat daar zelf niet doen. Als ik vraag of hij dat niet gelijk had kunnen zeggen , schrijft ie gelukkig een briefje in het Arabisch waarmee ik om de hoek terecht kan.
Om op de oaseroute te komen moet ik via het stadsdeel 6e october-city. Op de afslag houdt een politie me aan en zegt dat ik met mijn auto 6e october-city niet in mag. Vreemd want het is een nieuwe stad, groter dan welke stad in NL. Al snel wordt het duidelijk, meneer wil geld. Omdat ik midden op de weg sta en het verkeer ophoudt, begint iedereen te toeteren en mag ik toch doorrijden. Na een overnachting op een prachtige plek in de woestijn (toch nog fris in de nacht, terwijl het overdag 38 gr is) ben ik mooi op tijd in Baharya op de parkeerplaats van een hotel. Dat is hier vrij gebruikelijk en hier kreeg ik zelfs een sleutel van een kamer om de douche te kunnen gebruiken. De eigenaar is een Duitser en hij begrijpt wat Europeanen willen.
Vandaag Laura en Vegter ontmoet, dat is het stel waarover Markus en Belinda al spraken en met wie zij de afspraak hebben een bepaald traject samen af te leggen. L en V liepen op straat en ik hoorde ze roepen ‘een Nederlander’. Ik was blij verrast ze te ontmoeten en heel verbaasd over het feit dat we elkaar al eerder ontmoet hadden. Ca een jaar geleden kochten zij bij Rijk Verkerk in Harderwijk hun Landcruiser , terwijl ik aan het stoeien was met mijn airco..
Ik hoop dat we elkaar weer snel en langduriger treffen want we zijn nog lang niet uitgepraat.

Nadat ik genaaid was met een gegrilde kip voor 30 EP en iemand me voor 1uur en 18 sec internetten 2 uur wilde berekenen ben ik weer heerlijk de woestijn ingetrokken.
Na de Black Desert, bedekt met lavasteen, heel apart, was er de zoveelste controlepost. Tonnen op de weg en de politie haalt er een weg nadat hij de vragen “where are you from” en where are you going” heeft gesteld. Maar deze politie had een ander idee. “Money” zie hij, waarop ik zei dat mijn vriend, de eigenaar van het hotel waar ik heen ging, daarover niets had verteld (toevallig had ik net een bord van een hotel langs de weg gezien). Ik pakte mijn gsm en zei dat ik mijn vriend direct ging bellen. Toen zakte de “entreeprijs” , een pen was ook goed.
Inmiddels is het zaterdagavond en sta ik in de prachtige White Desert, weer in de vrije natuur ,onder een schitterende sterrenhemel