69e dag Chaos in het kwadraat

De vorige keer schreef ik al dat Cairo een verhaal apart is. Zaterdag kwamen we er aan en omdat we in/door de drukte niet iets naar ons zin vonden hebben we gevraagd of we op de parkeerplaats van de Cairo Golf- and Countryclub mochten overnachten. Dat was voor hun geen probleem maar wel voor ons maar daar kwamen we midden in de nacht pas achter toen er op 1 mtr afstand van onze kar een vrachtwagen met paarden aankwam die vervolgens gelost ging worden. Wat een kabaal. En toen ’s ochtends ook nog eens alle deuren van de toiletten dichtzaten zijn we maar met lege maag (en volle blaas) weggereden naar de piramides in de hoop dat daar op de parkeerplaats gevuld resp geleegd kon worden.
We hebben daarna de piramides en de sfinx natuurlijk bezocht (ook ik ja, hoewel er geen regenpijpen aan zitten) Heel indrukwekkend en alweer rees de vraag hoe de bovenste steen toch boven is gekomen.
Daarna gingen we naar een 20 km verder gelegen piramide , maar die was dit jaar niet toegankelijk werd ons verteld door iemand die met 2 andere mensen in hevige discussie was.
Die twee waren Dirck en Vivian uit Antwerpen; zij moesten entreegeld betalen omdat ze vanaf de andere kant waren binnengewandeld in het gesloten complex. Vreemd dus. Nog vreemder was echter dat ze enkele km’s ervoor ongewild waren gedropt door een gids die ze had meegenomen vanaf de vorige piramides en ze per paard naar deze piramide zou brengen.
Opeens had hij gezegd dat dit piramidecomplex was gesloten en dat ze maar lopend verder moesten. Als je dan weet dat al deze piramides zich in de woestijn bevinden dan is het niet verbazend dat Dirck nerveus en Vivian total-loss was. We hebben ze meegenomen, opgekalefaterd met water,sinasappels,chocola en after-sun en daarna op een plek afgezet waar ze met een taxi naar hun hotel konden.
We hebben nog even gekeken op de Salma-camping die we de avond ervoor niet hadden kunnen vinden en daar troffen we Christopher en Katerine uit Oostenrijk die we ook al in Aqaba hadden ontmoet. Maar de vele muggen en de stank door de met vuilnis bijna dichtgegooide irrigatiekanalen rond de camping deden ons besluiten maar een nacht extra in een hotel bij het vliegveld door te brengen. En dat vliegveld ligt ongeveer 30 km verder, aan de ander kant van de stad, dus daarmee kwamen we weer in dat knotsgekke verkeer.

Maandag zijn we met een taxi (die hier echt niks kost) naar het Egyptisch museum gegaan en dat was (zelfs voor mij) bijzonder boeiend. Met name de schat van Toetanchamon is bijzonder. Een farao die ca 3000 jaar geleden op 19-jarige leeftijd stierf werd met zo veel pracht en praal ‘begraven’ in 4 met goud bewerkte kisten die allemaal in elkaar waren geplaatst. (Om in bouwvaktermen te spreken: de grootste was ongeveer zo groot als een 20voet container.) Maar in die kisten waren ook allerlei gebruiksvoorwerpen bijgelegd, en zoals je al verwachtte, ook daarvan was het meeste van goud en zilver of ivoor. De kisten zijn overigens pas in 1922 gevonden. Ze zagen er nog als nieuw uit.

Cairo is overigens een stad met 20 miljoen !!!! inwoners en het lijkt wel of er daarvan 21 miljoen politieagent zijn. Ze spreken heel slecht (zeg maar geen) Engels en kunnen geen kaart lezen. Daarom verdienen ze waarschijnlijk ook bijna niets, want een agent was is zijn vrije tijd taxichauffeur omdat hij maar 500 Eg ponden verdiende, wat komt overeen met ca 70 Euro.
Ik sprak ook lui die maar 300 Ep verdienden. Dat er desondanks zoveel auto’s in Cairo rijden is dus eigenlijk verwonderlijk. Begrijpelijk is dan wel dat er veel van die wagens 30 tot 40 jaar oud zijn en er echt niet uit zien, maar ach.

Het verkeer is een grote chaos, er zijn bijna geen verkeerslichten. Overstekende voetgangers zijn hun leven dan ook niet zeker. Wij werden geholpen door mensen die ons zagen twijfelen, bloedlink. Rotondes worden in twee richtingen rond gereden. Strepen op de wegen hebben geen enkele zin, het enige wat bepalend is voor het aantal rijen is de breedte van de auto. Je kunt beter niet al te ver uitstekende spiegels hebben, want die gaan er aan. Je hebt ze wel hard nodig want ruimte wordt je niet gegund, ook al wil je maar 15 cm uitwijken. Passeren via de vluchtstrook of er nog net tussen door als jij iemand wilt passeren, alles kan. Op 1 dag zagen wij 4 of 5 pittige ongelukken die nog maar net waren gebeurd en eigenlijk is het verbazend dat we er niet meer zagen. Hoe gek de chauffeurs ook zijn (ze toeteren te pas en te onpas, zelfs als ze op een veerpont stil staan) ze hebben wel rijkwaliteiten, want de meeste capriolen lopen toch net weer goed af.