114e dag Hoogtepunten
Door: Klaas
Blijf op de hoogte en volg klaas
15 Juni 2007 | Ethiopië, Hawassa
Dinsdag de auto even naar de dealer voor olie en wat checks en daarna het kantoor van SNV (St Ned Vrijwilligers) bezocht dat ik toevallig in Awassa zag. Dat dagje vloog om. Op de camping had ik een uitstekend verslag gevonden van een Duits stel dat onlangs de alternatieve route naar Kenya reed. Dwz niet over de bandietenroute, maar door de Omo-vallei.(Zojuist sprak ik Zd Afrikanen die zeiden dat de bandieten al 3 jaar weg zijn op de bandietenroute) Deze alt route is niet zo gevaarlijk,maar heeft een ander probleem: regenbuien kunnen (soms dagen) de weg onbegaanbaar maken. Maar omdat het Zwitserse stel het gaat proberen besluit ik het ook te wagen. Nog een probleem op te lossen en dat is even 300 km (dus 2x) terug naar Addis Abbeba om een stempel voor mijn Carnet de Passages te halen want de alternatieve route heeft geen officiële grensovergang en er is daar dus niemand die dat document kan stempelen. Om mijn gestorte waarborgsom terug te krijgen moet ik dat stempel wel hebben.
Woensdag dus naar Addis A. Omdat ik op mijn stempel moet wachten even snel naar het overlandershotel gereden om te zien of de andere kornuiten daar soms zijn. En ja, Andrew en Jaye en Markus en Belinda zijn er, maar M en B zijn de stad in. Andrew vertelt me een fantastische en ontroerende belevenis van M en B, waarover M en B zelf binnenkort wel zullen schrijven.
Donderdag vanuit Mojo op weg naar Omovallei en de dag begint goed omdat ik een politieofficier oppik die staat te liften, hij spreekt goed Engels en ik kan veel vragen kwijt. Het gereden stuk was al prachtig,ook al was het al de 3e keer, maar vanaf Shasheme wordt het nog mooier. De watermassa’s hebben diepe riviertjes met fraaie geerodeerde wanden in de bruine grond gevormd. Aanvankelijk liggen deze riviertjes droog , maar wat verder heeft het kennelijk flink geregend want daar stroomt wel veel water, zelfs zoveel dat het grote meer geheel bruin ziet van de meegevoerde grond.
20 km voor mijn bestemming is een file ontstaan en als ik naar voren loop blijkt een busje in de modder vast te zitten. Een kleine dijk langs een riviertje heeft het niet gehouden en veel water met klei loopt op enkele plaatsen over de weg. Met mankracht lukt het niet de bus los te krijgen en men vraagt om sleepkabels totdat iemand mijn lier ontdekt. Even wat naar voren met mijn kar en de klus is snel geklaard, maar 10 mtr verder komt hij weer vast te zitten en ook de 2e gaat probleemloos. De toeschouwers (en ook ik) vinden het wel leuk dat zo’n buitenlander de file weer opgelost krijgt. De passagiers van de bus willen me van alles geven en ze halen water om mijn voeten en benen te wassen want de klei zit er dik op. In het donker bereik ik Arba Minch.
Woensdag dus naar Addis A. Omdat ik op mijn stempel moet wachten even snel naar het overlandershotel gereden om te zien of de andere kornuiten daar soms zijn. En ja, Andrew en Jaye en Markus en Belinda zijn er, maar M en B zijn de stad in. Andrew vertelt me een fantastische en ontroerende belevenis van M en B, waarover M en B zelf binnenkort wel zullen schrijven.
Donderdag vanuit Mojo op weg naar Omovallei en de dag begint goed omdat ik een politieofficier oppik die staat te liften, hij spreekt goed Engels en ik kan veel vragen kwijt. Het gereden stuk was al prachtig,ook al was het al de 3e keer, maar vanaf Shasheme wordt het nog mooier. De watermassa’s hebben diepe riviertjes met fraaie geerodeerde wanden in de bruine grond gevormd. Aanvankelijk liggen deze riviertjes droog , maar wat verder heeft het kennelijk flink geregend want daar stroomt wel veel water, zelfs zoveel dat het grote meer geheel bruin ziet van de meegevoerde grond.
20 km voor mijn bestemming is een file ontstaan en als ik naar voren loop blijkt een busje in de modder vast te zitten. Een kleine dijk langs een riviertje heeft het niet gehouden en veel water met klei loopt op enkele plaatsen over de weg. Met mankracht lukt het niet de bus los te krijgen en men vraagt om sleepkabels totdat iemand mijn lier ontdekt. Even wat naar voren met mijn kar en de klus is snel geklaard, maar 10 mtr verder komt hij weer vast te zitten en ook de 2e gaat probleemloos. De toeschouwers (en ook ik) vinden het wel leuk dat zo’n buitenlander de file weer opgelost krijgt. De passagiers van de bus willen me van alles geven en ze halen water om mijn voeten en benen te wassen want de klei zit er dik op. In het donker bereik ik Arba Minch.
-
16 Juni 2007 - 07:43
Petra:
Wat een heerlijke herkenbare beelden!
Sterkte, Petra -
16 Juni 2007 - 08:19
Gonnie:
Wat een prachtige foto,s. Je kunt wel een soort anwb dienst beginnen daar.
Groet mede namens Henk -
16 Juni 2007 - 13:07
Rolf:
nu de site is doorgelinkt op mijn bureaublad ontkom ik niet aan je levendige verhalen en houden ze mij opnieuw van mijn werk. mooie verhalen en foto's, maar waarom kwam je niet zelf met je lier? was het nog eerder opgelost.
groet rolf -
16 Juni 2007 - 19:29
Marijke Van Velzen:
Hallo Klaas heb je weer even gevolgd wat een prachtige foto's met deze opnames krijg je een hele zaal vol en jouw verhaal erbij, succes, groetjes van Kees, Marijke -
16 Juni 2007 - 20:55
Floor:
Voetenwassing? Waar och waar heb ik dat meer gelezen?
Ik ben trots op je Nicolas.
Shoekran.
Heb een veilige reis,het goeie
Florentius -
17 Juni 2007 - 16:41
Monique:
Dat jij nog een file zou oplossen daar in het verre Ethiopië. Misschien een leuk bijbaantje voor als je weer terug bent in Nederland? Ik houd mij aanbevolen voor knooppunt Hoevelaken. Groetjes. -
17 Juni 2007 - 20:17
Nicol:
Hoi pap, vandaag wel stilletjes zo op vaderdag..;-) Ik heb je nog geprobeerd te bellen, maar helaas is dat niet gelukt! Hoewel het nog een maandje duurt, begin ik inmiddels echt af te tellen. Benieuwd naar het landschap, de mensen en avonturen, het samen reizen.
Veel liefs van Nicol -
17 Juni 2007 - 21:39
Mathilde :
Hoi Klaas,
Het feit dat Rolf je site op zijn bureaublad heeft geplaatst, stelt mij ook eens wat vaker in de gelegenheid om, over R's schouder meekijkend, je avonturen te volgen. Knap hoor dat je het zo goed rooit alleen (weliswaar met veel tijdelijke reisgenoten, maar toch)
Ons avontuur reikt deze zomer niet verder dan de waddeneilanden, maar ook daar kijken we in ons drukke bestaan weer erg naar uit.
Groetjes en veel plezier met Leny en Elze binnenkort. -
19 Juni 2007 - 03:55
Khalid Ahouti :
Hoi my freind Klass 19june 2007
This khalid greetind you and hope you doing well in your mession journey to SA . we will deprture south east asia nwxt sat. 23 june 2007 to Chiang Mai noth of Thailand . i hope I'll hear from you soon a good news.
your freind K. alhouti -
19 Juni 2007 - 13:47
De Filosoof:
Klaas
Ik heb weer eens even tijd. Tijd? Ja tijd! Zo gaat dat Klaas in onze europese zone.
In mijn eerste bericht schreef ik: "It's in the quiet moments that we find ourselves" Ben je daar al geweest? Bijzonder he? Wat is wat achter ligt dan betrekkelijk of niet? En wat, kan wat voor ligt dan mooi zijn!
Hoe gaat het. Ik wens je heel veel plezier en geluk nog. We spreken elkaar vast en zeker. Ik lees je verhalen en zie je in gedachten handelen en afwachten, glimlahcen en spreken.
Klaas succes
Henk Sok -
21 Juni 2007 - 08:47
Markus En Belinda:
klaas, we komen net uit het Nechisar NP (bij Arba Minch). Steile hellingen en slechte wegen, echt niet normaal meer. Sinds twee dagen is het hier al wel droog en redelijk mooi weer. Morgen vrijdag de 22e vertrekken we richting de Omo. Wij gaan het zeker proberen. De verhalen zul je nog wel horen.
Tot ziens,
Markus en Belinda -
21 Juni 2007 - 20:12
Frederik Boon:
Hoi Klaas,
Nog steeds benijd ik jou. Geweldig hoe je reis verloopt. Het is toch een jongens droom die jij beleeft?
Vriendelijke groet,
Frederik Boon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
