Denver, 6 oktober 2014
Door: Klaas
Blijf op de hoogte en volg klaas
27 April 2015 | Mexico, Mazatlán
In Denver pik ik Annemarie op. We denken de komende 3 weken in het zuid-oosten van de VS door te brengen en de auto bijv bij San Diego te stallen. Dat zal anders uitpakken.
Vanuit Denver belanden we in Cotopaxi waar we op een uitgestorven maar prima camping aan de rand van een kolkende rivier staan. Door een prairieachtig landschap belanden we in Ouray, hoog gelegen en toeristisch, maar nu niet. In een pub met goed eten wordt nb Chouffe bier getapt. Uit 'mijn' gemeente Houffalize dus. De volgende dag komen we door hevige sneeuwbuien aan in Durango. Auto op de brug ivm hevig trillen bij bepaalde snelheid. Na grondig onderzoek ontdekt men de oorzaak niet. Keurig rapport, kosten nihil, nl geen resultaat. Goed principe.
We komen in warmere gebieden, droog, desolaat. In Blanding staan we nachtje langer. Annemarie waagt zich in Monument Valley achter het stuur, en zelfs met fourwheeldrive gaat het haar uitstekend af. Geslaagde vuurdoop. Weliswaar allemaal bekende toeristische plekken hier, maar nog steeds fraai. Zeker Grand Canyon, waar we mooie wandeling op de south Rim maken.
Maar daarna ontstaat toch het gevoel dat dit niet het reizen is waar we steeds over spraken.
Te bekend terrein hier in USA. Alhoewel we ons niet hebben ingelezen voor Mexico (en ook niets bij ons hebben om dat alsnog te doen) en de gevaren daar wat groter zijn dan hier in USA wordt de wens om toch Mexico in te gaan met de dag groter. En na een lange dag door een afwisselend landschap, eerst nog gecultiveerd en het laatste deel woestijnachtig naderen we Calexico. Al aangekondigd door de stank van een ongekend grote veehouderij. De telling van een klein groepje koeien doet me vermoeden dat het geheel wel 15000 koeien kan omvatten.
Calexico ligt op de grens in USA en direct over de grens ligt Mexicali. Duidelijk waar namen van zijn afgeleid. De volgende morgen komen we soepel Mexico binnen, zo snel dat we na 15 min teruggaan om te vragen of we alles wel hebben geregeld. Nee dus. Alleen al daarom is dat inlezen zo belangrijk. Voor het verrichten van alle formaliteiten moeten we nb naar een andere, grotere, grensovergang. We rijden door Mexicali paralel aan de grens, dat is goed te zien aan het enorme hekwerk. Ook weer afstrepen van het lijstje to see. Opvallend is meteen de vriendelijkheid van de mensen achter de loketten die we moeten bezoeken.
Daarna de staat Baha California in, zou veilig moeten zijn dus dat is een goede start om wat vertrouwd te raken. We rijden ruim 100 km westwaarts langs de grens naar Tecate. De grensstreek geldt, zoals in heel veel landen, nog als minder veilig. Het enige wat we merken is dat het hier erg mooi is. Droog, woest en bergachtig.
Nabij Ensanada zijn veel campings, voor de vele Amerikanen die hier op vakantie komen. Dat leidt er toe dat veel in het engels wordt aangegeven. En de prijzen in USdollars.
Centraal in Baha treffen we ongerept Mexico aan, kleine stadjes, leuke haventjes, en ook de woestijn met cactussen zo groot dat we voldoende schaduw hebben om onze lunch niet in de volle zon te hoeven nuttigen. Zo blijft de wijn op temperatuur.
Op een camping in het binnenland waar geen enkel comfort is, soms klein straaltje water, treffen we een Zwitsers gezin dat lange tijd weg is. Moeder onderricht haar leerplichtige kinderen onderweg zelf. Dat is discipline.
Nog wat zuidelijker zijn de sporen van een hurricane die hier enkele weken geleden raasde duidelijk zichtbaar.
Langzamerhand komt het einde van de reis in zicht en moeten we ons gaan verdiepen in 2 zaken, nl vanwaar vliegen we naar Los Angeles en waar stallen we dan onze auto tot april 2015. Vanaf LA hebben we immers onze terugreis naar A'dam geboekt. Vanuit La Paz lukt dat niet.
Het wordt San Jose del Cabo. 2 dagen voor vertrek tickets geboekt, gelukkig een rechtstreeks vlucht, alweer vanwege de vele toeristen die het zuiden van Baha bezoeken. Als we een kantoortje naast de storage waar we perse de auto niet niet willen stallen (we rijden zo het terrein op zonder te worden tegengehouden) vragen of er meer storages zijn blijkt dat hier juist een storage is. En wat voor een. We vragen
Vanuit Denver belanden we in Cotopaxi waar we op een uitgestorven maar prima camping aan de rand van een kolkende rivier staan. Door een prairieachtig landschap belanden we in Ouray, hoog gelegen en toeristisch, maar nu niet. In een pub met goed eten wordt nb Chouffe bier getapt. Uit 'mijn' gemeente Houffalize dus. De volgende dag komen we door hevige sneeuwbuien aan in Durango. Auto op de brug ivm hevig trillen bij bepaalde snelheid. Na grondig onderzoek ontdekt men de oorzaak niet. Keurig rapport, kosten nihil, nl geen resultaat. Goed principe.
We komen in warmere gebieden, droog, desolaat. In Blanding staan we nachtje langer. Annemarie waagt zich in Monument Valley achter het stuur, en zelfs met fourwheeldrive gaat het haar uitstekend af. Geslaagde vuurdoop. Weliswaar allemaal bekende toeristische plekken hier, maar nog steeds fraai. Zeker Grand Canyon, waar we mooie wandeling op de south Rim maken.
Maar daarna ontstaat toch het gevoel dat dit niet het reizen is waar we steeds over spraken.
Te bekend terrein hier in USA. Alhoewel we ons niet hebben ingelezen voor Mexico (en ook niets bij ons hebben om dat alsnog te doen) en de gevaren daar wat groter zijn dan hier in USA wordt de wens om toch Mexico in te gaan met de dag groter. En na een lange dag door een afwisselend landschap, eerst nog gecultiveerd en het laatste deel woestijnachtig naderen we Calexico. Al aangekondigd door de stank van een ongekend grote veehouderij. De telling van een klein groepje koeien doet me vermoeden dat het geheel wel 15000 koeien kan omvatten.
Calexico ligt op de grens in USA en direct over de grens ligt Mexicali. Duidelijk waar namen van zijn afgeleid. De volgende morgen komen we soepel Mexico binnen, zo snel dat we na 15 min teruggaan om te vragen of we alles wel hebben geregeld. Nee dus. Alleen al daarom is dat inlezen zo belangrijk. Voor het verrichten van alle formaliteiten moeten we nb naar een andere, grotere, grensovergang. We rijden door Mexicali paralel aan de grens, dat is goed te zien aan het enorme hekwerk. Ook weer afstrepen van het lijstje to see. Opvallend is meteen de vriendelijkheid van de mensen achter de loketten die we moeten bezoeken.
Daarna de staat Baha California in, zou veilig moeten zijn dus dat is een goede start om wat vertrouwd te raken. We rijden ruim 100 km westwaarts langs de grens naar Tecate. De grensstreek geldt, zoals in heel veel landen, nog als minder veilig. Het enige wat we merken is dat het hier erg mooi is. Droog, woest en bergachtig.
Nabij Ensanada zijn veel campings, voor de vele Amerikanen die hier op vakantie komen. Dat leidt er toe dat veel in het engels wordt aangegeven. En de prijzen in USdollars.
Centraal in Baha treffen we ongerept Mexico aan, kleine stadjes, leuke haventjes, en ook de woestijn met cactussen zo groot dat we voldoende schaduw hebben om onze lunch niet in de volle zon te hoeven nuttigen. Zo blijft de wijn op temperatuur.
Op een camping in het binnenland waar geen enkel comfort is, soms klein straaltje water, treffen we een Zwitsers gezin dat lange tijd weg is. Moeder onderricht haar leerplichtige kinderen onderweg zelf. Dat is discipline.
Nog wat zuidelijker zijn de sporen van een hurricane die hier enkele weken geleden raasde duidelijk zichtbaar.
Langzamerhand komt het einde van de reis in zicht en moeten we ons gaan verdiepen in 2 zaken, nl vanwaar vliegen we naar Los Angeles en waar stallen we dan onze auto tot april 2015. Vanaf LA hebben we immers onze terugreis naar A'dam geboekt. Vanuit La Paz lukt dat niet.
Het wordt San Jose del Cabo. 2 dagen voor vertrek tickets geboekt, gelukkig een rechtstreeks vlucht, alweer vanwege de vele toeristen die het zuiden van Baha bezoeken. Als we een kantoortje naast de storage waar we perse de auto niet niet willen stallen (we rijden zo het terrein op zonder te worden tegengehouden) vragen of er meer storages zijn blijkt dat hier juist een storage is. En wat voor een. We vragen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
