Watson Lake

Na 2 keer op een parkeerplaats te hebben overnacht nu gelukkig weer een camping, dwz met stroom, wifi en een functionerend toiletgebouw.
Gisteren geen enkele camping kunnen vinden en de dag ervoor een waar alleen stroom was, maar geen wifi en geen open toiletgebouw. En dan nog 35 dollar durven vragen; dan maar niet.

Dat was behoorlijk wennen zaterdag om weer alleen verder te moeten trekken. Meestal is het gevoel van geen zin meer hebben om verder te gaan de volgende ochtend verdwenen maar deze keer duurde het een dag langer. En dat terwijl het weer zaterdag beter was dan alle dagen die we in Alaska waren. Vrijwel de hele dag zon en heldere lucht. Dus veel moois kunnen zien. Naarmate de middag verstreek werd het toch aanzienlijk kouder en ook de sneeuw kwam weer met bakken uit de lucht. Zondag was echt koud en mistig. Niet leuk. Zelfs het (luister)boek 'De aanslag' van Harry Mulisch, hoe goed ook, trok me er niet doorheen. Vanochtend deed de zon in Whitehorse dat gelukkig wel en daarmee begon weer een prachtdag. Helaas was Cor Smits niet thuis, kennelijk is hij inmiddels aannemer geworden. Ik had hem graag getroffen om te horen hoe het met zijn jachtplannen is gegaan.
Daarna snel opweg.
Het grootste deel van de route van vandaag had ik al met Else in tegenovergestelde richting gereden, maar ik heb me geen minuut verveeld. Eigenlijk wel aardig om een dag op een bekende weg te rijden, want het is duidelijk nog kleurrijker geworden. Was het landschap enkele weken geleden groen, geel en beetje rood, inmiddels is er bruin en donkerviolet bijgekomen. En meer wit, door de sneeuw.
Vandaag het plan verlaten om zo snel mogelijk naar beter weer te rijden. Morgen toch maar weer een omweg maken, nl de Cassiar Highway. Kost zeker een dag extra, maar deze route is (volgens het boekje)(en bij mooi weer) zeker mooier dan de Alaska Highway

Gisteren dus USA voorlopig weer achter me gelaten. Wat verlopen veel zaken daar toch anders dan bij ons (in Canada overigens ook, maar net iets minder)
Waarom blijft men in USA toch steken in miles, gallons, graden Fahrenheit, etc. Doorgaans kan ik aardig snel rekenen, maar toen een Amerikaan vroeg wat mijn auto verbruikte moest ik toch even nadenken. Wij rekenen in 1 ltr op .. km, zij op .. gallon per 100 miles; dat zijn toch 3 berekeningen ineen.
Nog iets 'geks': jachtgeweren zijn in elke sportzaak zonder probleem te koop maar in sommige restaurants moesten we onze ID of paspoort tonen om een glas wijn te kunnen bestellen.
Gemeen hebben Alaska en Yukon dat er veel seizoenswerk is. Ik schreef al vaker over bedrijven die in september de deur sluiten, maar het gaat nog veel verder. Veel mensen vertrekken ook gedurende de winter. Met de camper naar Californie of naar hun 2e huis in een zuidelijker staat/provincie.
Het beeld op een highway in het noorden verandert totaal door de vele sluitingen. Vaak staat er een plaatsnaam op de kaart en de plaats omvat dan 1 bedrijf, zijnde een benzinestation, een winkel, een motel, een restaurant en een camping. Als dat bedrijf dan wordt gesloten zou je kunnen stellen dat het dorp in de winter is gesloten is.

Een bijzondere ontmoeting had ik vandaag in Teslin. Ik wilde even facetimen in een restaurant en zag daar een fiets staan met stickers uit NL erop.
Binnen zat fietser Dirk en begeleider Wouter. Begonnen in het uiterste noorden van Alaska en onderweg naar Zd Amerika. Naast de sportieve uitdaging is het doel geld te verzamelen voor projecten in Zd Amerika. Symphatieke jongens met een sympathieke missie. Zie http://99percentride.org. Ik heb absoluut respect voor deze mensen die hun baan en hun huis opzeggen en zich vervolgens inspannen om de wereld een beetje beter te maken. Hoop dat aantal van 'mijn lezers' dat ook vindt en even op hun website zal gaan kijken.