52e dag Burocratie of..........

Het aller-,allermooiste amphitheater staat in Bosra (Syrie). Dat hadden we al wel op foto’s gezien ,maar nu ook direct met onze eigen ogen. Omdat het vrijdag was, de zondag voor Moslims, zag het er zwart van bezoekers, met name schoolkinderen. Dat betekende weer veel praatjes en foto’s maken maar het was super gezellig. Door het intact zijnde theater en de vele bezoekers had je het idee dat er zo dadelijk een voorstelling zou beginnen en de sfeer was zoiets van Koninginnedag in Amsterdam. Het was echt een van de hoogtepunten in Syrie.
Hoewel een dag later uit Damascus vertrokken waren Markus en Belinda hier ook.

De grensovergang naar Jordanie verliep erg voorspoedig. Het was echt te merken dat je weer een wat meer geciviliseerd land in ging. De leuke ervaringen waren (weer) talrijk. De leukste was de volgende:
We hadden gelezen dat je in Umm Qais kon overnachten op de parkeerplaats van een bezienswaardigheid (de overblijfselen van een oude stad). De parkeerplaats blijkt afgesloten en wordt bewaakt, een bewaker drukt me een gsm in mijn handen en zegt dat ik zijn chef moet bellen. Chef zegt dat we naar hem toe moeten komen, maar kan niet uitleggen waar ie is. Plots staan Markus en Belinda ook naast ons. Dus bewaker in een van de auto’s en rijdend naar de chef. We gaan een bergweggetje op en stoppen in de bush, omdat we lopend verder moeten. Ik laat mijn lichten branden omdat ik denk dat we anders de auto nooit meer zullen terugvinden. We gaan een soort guerillapad op en klimmen in het donker nog verder, met zijn allen hand in hand want je ziet geen hand voor ogen. We vragen ons af waar we heen gaan en uiteindelijk komen we in een kantoor aan de rand van de oude stad. De chef en 2 van de 4 agenten geven ons een hand (de andere 2 hadden net de handen gewassen en gaan buiten op de knieen voor Allah) en eerst drinken we samen thee. Na langdurig uitwisselen van informatie over van alles en nog wat en veel grappen zegt chef dat we mogen staan waar we willen ,maar eerst nog even de namen, de automerken,kenteken en kleur. Omdat chef blijft doorschrijven praten we met Markus en Belinda gezellig door. Het gaat wel lang duren, zeker omdat we nog moeten eten en het al 2200 uur is. Voorzichtig vraag ik met als reden dat mijn lichten nog branden hoelang dit alles nog gaat duren en dan zegt chef dat ie allang klaar is maar dacht dat wij het zo gezellig vonden. Hospitality zoals hij zelf zegt. We mogen gerust langer blijven zitten als we dat willen.
De autolampen brandden nog en we vonden in de bewoonde wereld zelfs nog een gebraden (maar akelig droge) kip.

Facts:

Totaal gereden + 150 = 9860 km
Totaal getankt + 181 = 1594 ltr

Grens Jordanie na 9770 km