26e dag Leyla en Nazmi

Toen ik op de 25e dag op punt van vertrek stond schreeuwt er iemand uit een auto iets naar me en hij stopte (en twee uur later reed ie weer weg)Het waren Ingrid en Stewart die vanuit Qatar (onder Saoedie Arabie) naar NL reden.Veel ervaringen uitgewisseld,boeken geruild,etc. Ze hadden nu even geen werk omdat er nu geen grote spelen aan de gang waren.Na de Olympische spelen in Sydney hadden ze gewerkt bij de Aziatische spelen en nu solliciteerden ze naar de Olymp spelen 2008 in China.Aan zulke jobs had ik nog nooit een moment gedacht,maar logisch eigenlijk .(Ik heb ze gevraagd of ze jou kenden Danielle,maar er ging geen lichtje branden)
Daarna maar eens de snelweg genomen om de toch nog wat km's te maken.
Aan de grens nogal uitgebreide controle, bijna alle kastjes moeten open, zou ik toch al teveel op een ouwe hippie lijken?
Op naar Tekirdag waar Leyla woont ,de dochter van Halil Kilic die vroeger bij ons bedrijf heeft gewerkt als dakdekker. Leny en ik hadden in 1998 de familie ook al eens bezocht en we weten nog maar al te goed hoe gastvrij zij toen waren. Je mocht gewoon niet weg en we moesten toen dus blijven slapen.
In Tekirdag zie ik 2 polities ,even vragen of er een camping is ,maar ze spreken samen 3 woorden over de grens en beginnen allebei fanatiek met hun gsm te bellen om me in het Engels van dienst te kunnen zijn.De een belt naar het bureau en de ander belt zijn vrouw.Lekker handig zo,2 tolken via de gsm. Het eind van het verhaal is dat er geen camping is ,maar dat ik wel op de parkeerplaats aan het strand mag staan.

Op dag 26 de familie bezocht na een telefoontje ,overval dus.
Inmiddels leeft Halil niet meer,maar dat wist ik al.
Het was een heel gezellige ontmoeting, alle broers en zussen werden opgetrommeld,mijn komst was nl onverwacht omdat mijn kaart niet was aangekomen.Natuurlijk weer even naar de zaak van Nazmi geweest (uitlaatspecialist, goeie business daar met die wegen)En daarna MOEST ik natuurlijk nog even bij ze eten.
Toen richting Istanbul. Ik had het plan om in een voorstadje maar eens 2 of 3 nachtjes in een hotelletje te gaan om van daar uit met de trein naar de stad te gaan om dus met de kar de drukte te vermijden.
Nou dat was een keer maar (voorlopig) nooit weer. In het vierde stadje met station vind ik eindelijk een hotel (11 Euro,dus daar mag je niet veel van zeggen) Klein,vies,warm dus ramen open maar dan weer hoop herrie.
Ik merk dat ik verknocht aan mijn kar ben geraakt, gewoon alles bij de hand,ordentelijk,schoon,en (bijna)elke ochtend weer dat mooie uitzicht.