Ushuaia

En verder op de cruise-control, via benzinestations (om te tanken, eten en te slapen) richting Ushuaia. Het landschap wordt steeds mooier. Kaler met grillige vormen. Op de zesde dag dat we vanaf Buenos Aires onderweg zijn moeten we een stukje door Chili. Het is zaterdag en ook nog grote vakantie voor de Argentijnen. Wat we niet weten is dat ze dan massaal naar Chili gaan om goedkoop inkopen te doen. Vandaag is een soort black saturday. Lange rijen voor de douane. Een Duits stel zegt geluk gehad te hebben. Ze waren hier vannacht al gaan staan en hoefden maar twee uur te wachten. De rij is nu zo lang (ca 4 uur wachttijd) dat we besluiten eerst een dutje te gaan doen en vervolgens zoveel mogelijk te eten want daarna moeten we het toch afgeven. Zo gezegd zo gedaan. Eind middag sluiten we aan. Het scheelt dat iedereen heel rustig blijft in de chaos van de verschillende rijen. Na een paar uur rijden we begin van de avond Chili in en steken met de ferry de straat van Magelaan over. Vuurland in. We zien wat meer 'estancias', grote boerderijen met soms 100.000 ha grond voor schapen of koeien. De gebouwen zelf liggen vaak meer dan 25 km vanaf de weg, zien we op de borden. Op de weg zien we soms 100 km helemaal geen huizen ed. Alleen hekken langs de weg van de estancia's

Voor de afwisseling slapen we een nacht op de parkeerplaats van een hotel en daarna weer snel de grens van Chili naar Argentinië over. Het zuidelijkste deel van Argentinië is alleen te bereiken via een stukje Chili. Ditmaal gaat de overgang snel. We ontmoeten er een Oostenrijkse overlander die net begonnen is aan een reis van vijf jaar. Oeps.

Voor het eerst deze reis zien we weer bossen en bebouwing. De zon schijnt, het is zondag en overal wordt gepicknickt. Met stralend weer rijden we eind van de dag Ushuaia in. Ons doel is bereikt. De meest zuidelijke stad ter wereld. Dat idee is meteen ook de belangrijkste beloning want het stadje stelt niet veel voor, dwz toeristisch, economisch des te meer. Passagiers van cruiseschepen wandelen hier rond en doen wat inkopen. Verder is het een verzamelpunt voor overlanders , ook op de fiets. Dat zijn de echte helden, eindeloze kilometers in wind, regen en kou. Op een grote picknickplaats pakken we de laatste zon van de dag

's-Morgens worden we wakker met regen en dat houdt de rest van de dag niet meer op. We rijden naar afgelegen plekken waar pinguïns zouden zitten maar helaas laten ze het afweten. Toch knap dat we het voor elkaar hebben gekregen om tot nu toe al die duizenden km's geen walvissen , orka's, dolfijnen of pinguïns te zien :-).
Maar goed, we zijn in Ushuaia op Vuurland, en dat is ook bijzonder. We wanen ons hier erg dicht bij de zuidpool. De boom- en sneeuwgrens liggen hier erg laag. Walvissen en pinguïns leven hier. Maar in werkelijkheid ligt Amsterdam ongeveer even ver van de echte noordpool als Ushuaia van de echte zuidpool. Vreemd dus. Zou het komen dat omdat de oppervlakte van het zuidpoolgebied ca 4x groter is dan dat van het noordpoolgebied. Van hieruit 1000 km varen en je bent op Antarctica. Heeft het nabij zijn van dat gebied dan invloed op de flora en fauna hier?

Vuurland dankt zijn naam aan een ontdekkingsreiziger die rond 1520 vanaf zijn schip veel rook zag. Dat kwam doordat de vuurtjes van de Indianen veel rook maakten. Aanvankelijk werd het dan ook Rookland genoemd. De Portugees Magellaan, in Spaanse dienst, ontdekte een doorgang (die nu straat van Magellaan heet) tussen Atlantische en Indische oceaan. Die doorgang is daarna eeuwen gebruikt, men hoefde dan niet om de zuidelijker gelegen kaap Hoorn te varen. Tot dat het Panamakanaal rond 1915 kwam, toen werd het rustig in de straat van Magellaan. Maar in die ca 400 jaar was er wel erg veel veranderd op en rond Vuurland. Er leefden 4 oorspronkelijke volken, Indianen, die zich met jagen en vissen in leven hielden. Europeanen begonnen zich hier ook te vestigen, en met name ene Menendez en ene Braun deelden hier de lakens uit. Ze stichtten grote estancias voor de schapen en zetten er meestal een Engelse beheerder op. Het leidde tot grote rijkdom van Vuurland. Punta Arenas was een wereldhaven omdat alle schepen hier aanlegden. De Indianen profiteerden daar niet van mee. Sterker, het werd hun ondergang. Darwin die op zijn schip de Beagle rond 1830 vond de Indianen hier bijzonder onontwikkeld. Anders dan elders. Oa veel geschreeuw en lompe gebaren nam hij waar. De Indianen die aanvankelijk op guanuco's (soort lama) jaagden zagen de schapen voor witte guanuco's aan. Een gemakkelijker prooi zelfs dan een echte guanuco. Deze jacht op de schapen versnelde de uitroeiing van de Indianen; dat kon je wel aan de Europeanen overlaten.